Η Διατροφική Συμπεριφορά της Γάτας

Ακόμη και η γάτα, η οποία είναι πλέον μέρος της κοινωνικής ομάδας των ανθρώπων σε μια μόνιμη βάση, έχει αλλάξει τη διατροφική της συμπεριφορά με την πάροδο του χρόνου.

Γεννήθηκε κυρίως ως ένα νυχτερινό μοναχικό αρπακτικό. Τρομερός κυνηγός μικρών θηραμάτων όπως τρωκτικά και πουλιά, χρησιμοποιήθηκε από τους Αιγύπτιους και άλλους λαούς στην αρχαιότητα ως υπερασπιστής των αποθεμάτων τροφής (απολιθωμένα ευρήματα στην Κίνα, που χρονολογούνται στα 5600 π.Χ., αποδεικνύουν μια διατροφή βασισμένη σε τρωκτικά και κεχρί). Με την απόκτηση της ιδιότητας του κατοικίδιου ζώου, η καθημερινότητά της σε πολλές περιπτώσεις, λαμβάνει χώρα εντός του σπιτιού, χωρίς την ανάγκη εύρεσης/απόκτησης τροφής.

Στο σπίτι δυστυχώς, η σίτιση της συχνά απέχει πολύ από τα ηθολογικά χαρακτηριστικά της γάτας.

Στη φύση, η αρπακτική της συμπεριφορά στα μικρά θηράματα, είναι ο μόνος τρόπος για να βρει τροφή αυτό το ζώο. Αλλά από τις 15-20 προσπάθειες, μόνο λίγες είναι επιτυχείς. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να πάρει 5-10 μικρά γεύματα την ημέρα. Η γάτα, επομένως, δεν είναι ένας "μικρός σκύλος" (όπως συχνά νομίζουν οι κηδεμόνες – μπορεί και κάποιοι κτηνίατροι) που πρέπει να ταΐζεται δύο φορές την ημέρα, αλλά είναι προτιμότερο να την ταΐζετε πέντε και ίσως και περισσότερες φορές την ημέρα, σε μικρές ποσότητες, οι οποίες με βάση την επιλογή σας μπορεί να είναι υγρές, ξηρές ή σπιτικές μαγειρευτές τροφές.

Η ξηρή τροφή (κροκέτα), που είναι λιγότερο εύγευστη, μπορεί να απορριφθεί από τη γάτα, αλλά αυτό εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της όρεξής της. Οι σύγχρονες εταιρείες παραγωγής κατοικίδιων τροφών, έχουν λάβει σοβαρά υπόψη αυτές τις ιδιαιτερότητες, επενδύοντας συνεχώς σε μελέτες, αλλάζοντας τόσο τον τρόπο παρασκευής, αλλά κυρίως τις πρώτες ύλες, σε φρέσκα υλικά και λιγότερο έως καθόλου σε αφυδατωμένα υλικά ή μείγματα αλεύρων.

Από κοινωνικής άποψη, η διατροφική συμπεριφορά της γάτας δεν έχει ιεραρχικές αξίες. Σε μια ομάδα γατιών η πρώτη που φτάνει, τρώει, χωρίς εκδηλώσεις επιθετικότητας. Είναι όμως καλύτερα να μοιράζονται τα γεύματα σε αντίστοιχα μπολ ταυτόχρονα σε όλες τις γάτες.

Τα γατάκια που δυσκολεύονται να αποκτήσουν τροφή, μπορεί να επιδείξουν αμυντική συμπεριφορά, καλύπτοντας το μπολ της τροφής με το σώμα τους και μετακινώντας το διπλανό γατάκι με τις πατούσες τους, αλλά πρόκειται για σπάνιες συμπεριφορές.

Πόσο καλά γνωρίζουμε τη γάτα μας;

Η μικρή σχετικά γνώση για τις ανάγκες και τη συμπεριφορά της γάτας οδηγεί τον κηδεμόνα να ερμηνεύει λανθασμένα τα αιτήματά της, κάνοντας ακόμη και σοβαρά διατροφικά λάθη για την υγεία του ζώου.

Ένα παράδειγμα, είναι η επιστροφή του κηδεμόνα στο σπίτι: η γάτα, η οποία συχνά μένει μόνη της για πολλές ώρες σε ένα σπίτι με ελάχιστο ή καθόλου "περιβαλλοντικό εμπλουτισμό", τρέχει προς τον κηδεμόνα της κατά την άφιξή του και τρίβεται στα πόδια του νιαουρίζοντας, προσκαλώντας τον σε παιχνιδιάρικη αλληλεπίδραση (χάδι ή παιχνίδι).

Το αίτημα αυτό ωστόσο, συχνά ερμηνεύεται ως αίτημα για τροφή, ενισχυμένο και από το αίσθημα ενοχής του κηδεμόνα, που άφησε τη γάτα μόνη της για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Και μετά τι γίνεται;

Η γάτα ανταμείβεται με το τάισμα της με τροφή που συχνά απαγορεύεται. Είτε στο λάθος χρόνο, είτε στη λάθος ποσότητα, είτε με ακατάλληλες τροφές κι ας είναι σε «μικροποσότητες». Το αποτέλεσμα είναι λιγότερη σωματική δραστηριότητα και επαναλαμβανόμενο αίτημα για τροφή όταν ο κηδεμόνας επιστρέφει στο σπίτι (ντοπαμινεργική ικανοποίηση), με μια επακόλουθη τάση για παχυσαρκία.

Ένα άλλο – κατά τα άλλα ίδιο – παράδειγμα, είναι ο χώρος της κουζίνας ή το ντουλάπι όπου τοποθετείτε η τροφή της γάτας. Κάθε φορά που ο κηδεμόνας επισκέπτεται το χώρο της κουζίνας ή ανοίγει το ντουλάπι, η γάτα νιαουρίζει, τρίβεται και επιβραβεύεται με φαγητό, καθώς λανθασμένα νομίζει ο κηδεμόνας ότι η γάτα του πεινάει εφόσον βρίσκεται και αυτή ταυτόχρονα με αυτόν, στον «χώρο του φαγητού».

Κάπως έτσι και πολύ συχνά η γάτα είναι «υπερφορτωμένη», με εμφάνιση υπερφαγίας και απουσία κορεσμού. Η επιλεγμένη διατροφή πρέπει να μοιράζεται κατά τη διάρκεια της ημέρας και να διαιρείται σε διάφορα γεύματα. Για τους κηδεμόνες που απουσιάζουν αρκετές ώρες από το σπίτι, μια καλή συμβουλή είναι να χρησιμοποιούν αυτόματες ταΐστρες, με προκαθορισμένα γεύματα (γραμμάρια) σε καθορισμένες και τακτικές ώρες. Το πρόγραμμα της ταΐστρας, δεν θα πρέπει να αλλάζει τα Σαββατοκύριακα ή τις μέρες άδειας του κηδεμόνα, που πιθανά να περνάει παρά πάνω χρόνο με τη γάτα στο σπίτι.

References
Debora Guidi - Nutrizione e dietetica del cane e del gatto. Guida per il medico veterinario. ©2020 EDRA s.p.A. ISBN: 978-88-214-5147-8

Image(s) by Wirestock and Catit